Nieuws | 21 november 2024
Bron: rtdarnhem.nl
Soms zijn er van die samenwerkingen waar je extra trots op bent. De samenwerking met SGL, een zorgorganisatie in Limburg die mensen met chronisch hersenletsel verder helpt, is daar één van. RTD richtte de omgevingsbesturing voor een nieuw woonzorgcentrum van SGL in. Een tijdelijke demoruimte waar bewoners diverse besturingsmethoden konden uitproberen, speelde daarin een belangrijke rol.
Hoofdpersonen binnen deze samenwerking zijn Roel Gerardts, sinds anderhalf \jaar projectmedewerker zorgtechnologie bij SGL, en Werner Koenen, al zestien jaar adviseur bij RTD. Hoe is deze samenwerking tot stand gekomen? En wat heeft het SGL gebracht? We vragen Roel en Werner het hemd van hun lijf.
Het anders willen doen
‘SGL was druk met het realiseren van een tweede nieuwbouwlocatie voor 28 bewoners in Roermond’, begint Roel. ‘Onze ervaring in de eerste locatie leerde ons hoe we techniek binnen een woonzorgcentrum níet willen toepassen. De technologische oplossingen bleken voor onze cliënten geen match. Veel te geavanceerd. Ook liepen collega’s op de vloer tegen problemen aan. Zo hadden we te maken met vier verschillende leveranciers. Als een bepaald hulpmiddel niet werkt, kost het tijd om dat op te lossen. Die tijd heb je in de zorg niet, dus dat frustreert. Deze ervaring maakte dat we het deze keer anders wilden doen. En dus gingen we op zoek naar partijen die pasten bij hoe wij het wél wilden.”
De match met RTD
Voordat Roel als projectmedewerker binnen SGL aan de slag gaat, werkt hij als persoonlijk begeleider en zorgmedewerker bij verschillende zorgorganisaties. Die ervaring blijkt bepalend voor dit project. ‘Omdat ik aan het bed heb gestaan, was ik bekend met zorgtechnologie’, vertelt Roel. ‘En met RTD. Ik vond hun oplossingen heel gebruiksvriendelijk, zowel voor cliënten als zorgmedewerkers.’ ‘Nadat SGL een aanbesteding had uitgeschreven, viel de keuze mede hierdoor op ons’, vervolgt Werner. ‘Ik kende SGL van individuele passessies die ik voor hun cliënten had verzorgd. Roel kende ik nog niet, maar dat veranderde snel.’ Trots: ‘We hebben ons in dit project vastgebeten en ik kan wel zeggen dat we dit echt samen hebben geregeld.’
De cliënt en verzorgende voorop
‘Voor onze nieuwe locatie waren we op zoek naar een standaard voor omgevingsbesturing waar we in toekomstige woonzorglocaties op konden voortborduren’, gaat Roel verder. ‘Enerzijds hebben we gekeken hoe bewoners zelfredzaam kunnen zijn, met zo gebruiksvriendelijk mogelijke hulpmiddelen. Door met hen in gesprek te gaan, kenden we hun wensen. Anderzijds hebben we rekening gehouden met de verzorgenden. Zij zijn immers degene die er op de vloer mee te maken hebben en gebaat zijn bij efficiëntie. Ook wilden we een duurzame oplossing aanbieden die lang meegaat. Zo één [Iv1] waarvan de investering op de lange termijn loont, omdat we begrijpen dat elke euro telt.’
De oplossing
Terug naar de basis
‘Als het gaat om techniek, is het belangrijk om terug te gaan naar de basis. Wat wil je graag kunnen? is de vraag die centraal moet staan. ‘Ik wil het licht aandoen’, zeggen cliënten dan. ‘Mijn kamer zelfstandig binnengaan. En m’n gordijnen zelf kunnen openen.’ Hoe je dat doet, is niet leidend. Wat je cliënten willen, wél. Vanuit daar kijk je hoe je die behoefte op een zo eenvoudig mogelijke manier kunt inrichten. We hebben uiteindelijk gekozen voor het bedienbaar maken van deuren, liften, lichten en gordijnen. Inwoners van dit complex kunnen nu zelfstandig het gebouw in en uit, met alles wat ze onderweg aan obstakels tegenkomen, zoals deuren en liften. Ook kunnen ze zelfstandig bezoek toelaten. Daarnaast zijn ze de baas over verlichting en gordijnen in hun eigen leefomgeving.’
De demoruimte: praktisch én verrassend
‘Toen de omgevingsbesturing eenmaal bepaald was, was het tijd om met de individuele besturing aan de slag te gaan. Roel kwam met het idee om een demoruimte in te richten, waar bewoners zelf konden uitproberen welk type afstandsbediening het beste bij hun past.’ ‘Op basis van de gekozen omgevingsbesturing hebben Werner en ik een lijst opgesteld met de verschillende besturingsmogelijkheden. In een speciaal ingerichte demoruimte konden zij deze tools vervolgens uitproberen. Toen bepaald was wie met welk hulpmiddel zou gaan werken, zijn we in samenwerking met persoonlijk begeleiders, fysiotherapeuten, ergotherapeuten en gedragskundigen de bewoners in kleine groepjes gaan trainen. Leuk om te vermelden is dat we voor een inwoner met beperkte motoriek een specifiek hulpmiddel in gedachten hadden. Toen hij in de demoruimte zag hoe ik met een cliënt het gebruik van een andere afstandsbediening oefende, wilde hij die ook uitproberen. Wat bleek: die werkte voor hem fantastisch. Onverwachts, en een mooi voorbeeld van de meerwaarde van een demoruimte.’
Tip nummer één
Als Roel zorgorganisaties die net als SGL bezig zijn met nieuwbouwlocaties één tip mag geven, is het deze: ‘Betrek medewerkers en bewoners zo vroeg mogelijk bij het inrichten ervan. Zelfs al aan de tekentafel, met een architect erbij. Hoe is de badkamer ingedeeld? Wat wordt de breedte van de gang? Maak vanuit daar logische en passende keuzes en ga op zoek naar de juiste partner.’ Werner is het daar roerend mee eens. ‘Gebruikers van hulpmiddelen worden veel te snel overgeslagen. We denken dat wij het voor de cliënt moeten oplossen. Maar dat is helemaal niet logisch. Betrek je hen in een vroeg stadium, dan bespaart je dat bovendien kosten omdat je aanpassingen achteraf ermee voorkomt.’
Korte lijnen, expertise en goede communicatie
‘De korte lijntjes met RTD vind ik een verademing. Het staat in groot contrast met de partijen waarmee we in het eerste nieuwbouwproject schakelden. Nu heb ik één aanspreekpunt, en dat is Werner. Ook handig: negen van de tien rolstoelen van onze bewoners komen bij Kersten vandaan. En RTD is onderdeel van Kersten. Nog een ander voordeel is RTD’s expertise. Ze denken met je mee, weten veel en ze nemen je als het nodig is mee aan de hand.’ ‘Roel en ik werken nu bijna een jaar samen’, vult Werner hem aan. ‘Ik vind dat we snel stappen hebben gemaakt. We weten wat we aan elkaar hebben en hoe we willen werken. Goede communicatie is in mijn ogen de sleutel tot een soepele samenwerking.’
Het opbouwen van een langdurige relatie
‘RTD staat voor eerlijk en oprecht advies. Wij willen onze klanten verder helpen met de beste, goedkoopste en meest adequate hulpmiddelen. Met kortetermijndenken[Iv2] hebben we niks; met het opbouwen van langdurige relaties wél. Zo zal SGL een volgende keer denken: ik stap weer naar RTD.’ Roel: ‘Onlangs hebben we groen licht gekregen voor een derde nieuwbouwlocatie. We hebben een toekomstbestendige standaard voor omgevingsbesturing neergezet, daar zullen we in een volgend project zeker profijt van hebben. Reken maar dat ik RTD dan weet te vinden.’
De zon binnenlaten
‘Wat ik graag nog wil benoemen,’ zegt Werner, ‘is dat het helemaal niet zo vanzelfsprekend is dat SGL in een oplossing als automatische gordijnrails investeert.’ Roel, zichtbaar trots: ‘Een bewoner die om zes uur ‘s ochtends wakker wordt en om half acht verzorgd wordt, lag voorheen 1,5 uur in het donker naar het plafond te staren. Nu kan die zelf de gordijnen open doen, zodat het zonnetje naar binnen schijnt.’ Vooruit, als de zon zich laat zien dan. In de samenwerking tussen SGL en RTD leek die in ieder geval volop te schijnen. Een mooi voorbeeld van hoe het vooropstellen van de cliënt en verzorgende en het bundelen van krachten van like-minded zorgprofessionals z’n vruchten afwerpt.