Bart Elshout

2021 - Het is 6 september 2000, 7.15 uur. Na een nachtdienst rijdt Bart Elshout (nu 55) op een voorrangsweg buiten de bebouwde kom. Een vrachtwagen ziet hem over het hoofd, met alle gevolgen van dien. Bart houdt er een hersenbeschadiging aan over.

Na ruim 3,5 maand in coma te hebben gelegen, komt Bart langzaam bij: “Door de hersenbeschadiging zij onder andere de zenuwen die doorgeven wat je ogen zien flink beschadigd. Daardoor ben ik nu rechts helemaal blind en zie ik links nog maximaal 3 procent. Ook zat ik eerst in een rolstoel. Toen ik besefte dat mijn zicht niet meer beter werd, wilde ik weer opnieuw leren lopen. Revalideren is hard werken, je moet weer alles opnieuw leren. Ik heb wat tranen gelaten, maar het was het waard. Ik kan nu weer lopen!”

De weg naar zelfstandig wonen

“Tot 2009 heb ik bij woonbegeleidingscentrum Maartenshuis in Weert gewoond. In 2009 ging ik naar woonbegeleidingscentrum Echt. Daar had ik me aangemeld omdat ik uit Echt kom. Mijn dochter kon op de fiets naar mij komen. Sinds mei 2014 woon ik weer echt op mezelf, met een beetje hulp.”

Voor Bart was het doel om weer op zichzelf te gaan wonen: “Dit was echt mijn streven. Ik heb altijd gezegd, als het mogelijk is ga ik weer op mezelf wonen. Als ik een doel voor ogen heb, dan ga ik ervoor. Ik heb zelf de regie kunnen nemen. Als ik bijvoorbeeld op zondag bij vrienden wat wilde eten, was dat mogelijk. Ik kon dus wel nog mijn eigen leven leiden.”

“Ik heb nu thuisbegeleiding van SGL, dat bevalt prima. Ze helpen en adviseren je en als je problemen hebt, worden die samen opgelost. Bij begeleiding in de woonvorm had ik weinig nodig. Ik woonde daar wel, maar ik had alleen mijn vaste begeleidster nodig, voor de post en dergelijke. Ik had geen verzorging. Ik deed zoveel mogelijk dingen zelfstandig. Daarom is begeleiding thuis voor mij zo ideaal.” Hiernaast gaat Bart elke week naar activiteitencentrum Havikstraat in Sittard. Daar neemt hij deel aan verschillende activiteiten, zoals yoga, muziek en spellen.

Zoveel mogelijk zelf doen

“Ik zou iedereen met hersenletsel die met begeleiding moet gaan wonen na revalidatie willen aanraden: ga naar SGL! Bij SGL wordt steeds samen met een cliënt gekeken hoe hij of zij zoveel mogelijk zelf kan doen. Door de beperkingen kan natuurlijk niet alles, maar met een beetje creativiteit kun je uiteindelijk toch heel veel zelf. Om zelfstandig te blijven heb ik zelf bijvoorbeeld altijd de was gedaan. Daar werd ik door SGL altijd in ondersteund.” 

Bewustwording creëren

In het verleden ging Bart ook langs scholen om te vertellen wat hij heeft meegemaakt: “Veel jongeren zitten in het dagelijks verkeer. Het is belangrijk om ze te waarschuwen dat ze altijd goed moeten opletten. Een stukje bewustwording creëren. Veel mensen denken dat het ze zelf nooit zal overkomen, maar dat weet je nooit.” 

Acceptatie

Ondanks alles blijft Bart positief: “Dat mij dit is overkomen zal ik nooit accepteren, maar ik accepteer wel dat ik anders moest gaan leven. Deze acceptatie geeft een bepaalde rust. Ik vind het belangrijk om te kijken naar wat ik wel nog kan in plaats van wat ik niet meer kan.”