Carlo den Heijer

Suat en Carlo leren elkaar kennen wanneer Suat als cliënt naar AC De Maashorst gaat en Carlo daar teamleider is. Af en toe neemt Carlo deel aan sommige activiteiten en zo ontstaat er voorzichtig aan een klik. Suat kan goed praten met Carlo en zo komt er tijdens een van deze gesprekken naar voren dat Suat graag wat meer activiteit voor jongeren zou zien op het AC. Dit is helaas niet gelukt. Maar er ontstaat wederzijds een wat stevigere band. Iets wat zowaar op vriendschap begint te lijken. Er is veel wederzijds respect. En beide hebben duidelijk dezelfde humor.

Dan vraagt Suat op een dag aan Carlo of hij zijn persoonlijke vrijwilliger wil worden. Na hier goed over nagedacht te hebben, heeft Carlo besloten dat hij dit wil. Maar, niet om elke week een kopje koffie te drinken. Hij wil samen met Suat bijzondere dingen ondernemen. Dagjes weg bijvoorbeeld. Tijdens de bezoekjes die Carlo bij Suat thuis aflegt bespreken ze wat ze graag willen ondernemen.

Uitstapje naar Scheveningen; dit wil Suat heel erg graag. Ze kunnen tot vlak bij de zee komen en genieten daar van zon, zee, zand en wat er verder nog allemaal te zien valt. Bovendien is Scheveningen een bijzondere plek voor Suat. Daar is namelijk de as uitgestrooid van een zeer goede vriend. Al met al is er genoeg te beleven voor de beide mannen. Dit doet weer een extra duit in hun vriendschapsband. Suat komt nu ook regelmatig bij Carlo en zijn gezin thuis. Ook met de andere gezinsleden bouwt hij een fijne band op.

Een ander uitstapje was Amsterdam. In de parkeergarage was er meteen al weer een uitdaging. De lift was kapot. Dus gingen Suat en Carlo maar via de route van de auto’s. Maar voor een elektrische rolstoel gaan de slagbomen niet open. Dan maar een beetje limbo achtig er onder door. Lachen, gieren, brullen. Maar dan sta je plotseling midden op straat en ben je ineens verkeersregelaar. Tijdens het vertellen van dit verhaal rollen beide mannen de tranen over de wangen van het lachen.

Er wordt gewinkeld met al zijn mogelijkheden en onmogelijkheden als je in een rolstoel zit. Bij de HEMA moest er weer gebruikt gemaakt worden van de lift. Maar het bleek een speciale lift. Deze ging super snel. En dat vonden de jongens zo gaaf dat ze de lift enkele keren op en neer lieten gaan. Helaas moesten andere mensen daardoor wel even wachten. Maar tijdens het vertellen voelen beide het liftgevoel weer in hun buik en schateren ze het weer uit.

Eenmaal in Amsterdam, wil Suat ook graag naar de Wallen. Carlo en Suat praten hier eerst samen over en dan besluiten beide dat dit moet kunnen. En weer met enorm wederzijds respect helpt Carlo Suat zodat hij kan genieten van zijn bezoek aan de Wallen. Als Carlo zich begint af te vragen waarom het toch zolang duurt, blijkt dat Suat binnen gezellig zit na te kletsen met de dames. Inmiddels is de vriendschap weer verder uitgegroeid en op dit punt zegt Suat over Carlo dat ze echt maatjes zijn.

Ook wordt er een bezoek gebracht aan de Efteling. Na de symbolica, de carnaval, de virtuele droomvlucht, de pagode en het sprookjesbos, wil Suat eigenlijk ook wel graag in de achtbaan. Dus gaan de beide mannen uitzoeken of en hoe dat mogelijk is. Via een speciaal weggetje blijkt dat inderdaad mogelijk te zijn. En ja hoor, ze genieten van hun achtbaan avontuur. Steeds valt mij op dat er meer dan een klik is. Er is een hechte vriendschap ontstaan. Een vriendschap die beiden koesteren.

Helaas is er door corona dit jaar geen uitstapje geweest. Maar als het straks weer mag willen ze graag nog een keer naar het strand, naar Amsterdam en misschien zelfs samen een kleine vakantie. Een grote wens is ook om samen met het gezin van Carlo de Efteling nog een keer te bezoeken.

Carlo zegt tegen Suat: “Ik ben jouw vrijwilliger, maar wat ben jij dan van mij?”. Waarop Suat antwoordt: “Het voelt wel alsof jij mijn broer bent”. Nou, hoe mooi is dat? Zo groeit het vrijwilligerschap uit tot een hele mooie vriendschap, met diep wederzijds respect.

Ook dit is een vorm van vrijwilliger zijn. Zo doet iedereen dit op zijn eigen manier. Carlo, heel erg bedankt voor wat je allemaal voor Suat doet. Hij kan met je lachen en met je huilen. Jullie hebben veel plezier samen. En kunnen goed met elkaar praten. Over eigenlijk alles. Dat is wat 'broers' doen.

Mocht je na het lezen van dit verhaal ook interesse hebben in het vrijwilligerswerk, neem dan gerust contact op met Marjo Weijers, locatie Vlinderhuis Blerick via mweijers@sgl-zorg.nl of kijk op deze pagina voor meer informatie.